12 Şubat 2014 Çarşamba

SON AKŞAM YEMEĞİ




Leonardo da Vinci, 
hamisi Ludovico Sforza için 
1495 ile 1498 yılları arasında yaptı 
"Son Akşam Yemeği" adlı freski. Milano, 
Santa Maria dele Grazie'deki keşişlerin yemekhanesinin 
kuzey duvarında konumlanmış olan eser, Batı 
tarihinde İncil'de geçen bir konunun 
en ünlü tasvirlerinden 
biridir.

Leonardo da Vinci, 1452-1519

Son akşam Yemeği, 
Yahuda tarafından Romalılar'a 
jurnallenmeden hemen önce, on iki havarisi 
ile Paskalya yemeğini kutlayan İsa'yı betimler. Hristiyan 
teolojisine göre bu olay, masadaki ekmek ve şarabın İsa'nın etine 
ve kanına dönüştüğü yemek olarak Komünyon'un ilk kutlamasını oluşturdu. 

Son Akşam Yemeği, 1495 - 1498

Tüm figürler, resmin 
önünde yemekhanede yemeklerini 
yiyen rahiplerle, kutsal olayı birbirinden ayıran bir 
çeşit engel vazifesi gören masanın bir tarafında düzenlenir. Soldan 
sağa havariler Bartholomew, Küçük James, Adrew, Peter, Yahuda ve John 
görünürler. İsa tam ortadadır. Devamında Thomas, Büyük James, 
Philip, Matthew, Thaddeus ve 
Simon gelir.

Rönesans'ın en ünlü 
İtalyan sanatçılarının biyografilerini 
yazan XVI. yy. yazarı Giorgio Vasari'ye göre, 
da Vinci'nin freski, İsa'nın, "İçinizden biri bana ihanet edecek." 
(Matthew 26:21), dediği anı yakalar. Havariler böylece O'nun sözlerine 
karşı, her biri farklı bir duyguyu - inkar, şüphe, kin, inançsızlık veya sevgi - yansıtan 
ifadeleriyle gösterilir. İncil'den konuyla ilgi diğer parça, İsa'nın, "Bana ihanet edenin eli masada 
benimle." dediği Luka 22:21'dir. Da Vinci'nin resminde, masada eli İsa'nın elinin yanında duran kişi Yahuda'dır.

Santa Maria dele Grazie, Milano

Duvar resmi, 
yapılmasından kısa süre 
sonra bozulmaya başlamıştır. Zahmetli 
bir hassasiyetle çalışan Leonardo da Vinci geleneksel 
fresk teknikleri kullanmamıştı çünkü ressamların büyük bir hızla 
çalışmaları gerekiyordu. Bunun yerine yüksek oranda kalıcı olmadığı bilinen 
yağ ve zamk bazlı boyaları denedi. Birkaç yıl içinde çatlaklar ve küf oluşmaya başlamıştı. 
 1652'de, duvarda İsa'nın ayaklarının göründüğü bölümü yok eden bir kapı yapıldı. Ayrıca II. Dünya Savaşı sırasında yemekhaneye oldukça zarar veren bir bomba isabet etti. 1978 yılında İtalyan 
hükumeti tarafından büyük bir  restorasyon hareketi başlatıldı. Restorasyon 
çalışmaları yaklaşık yirmi yıl sürdü ve 1999 yılında 
Santa Maria dele Grazie yeniden 
ziyarete açıldı. 


Son Akşam Yemeği ya da Son Yemek (İngilizce: The Last Supper, İtalyanca: Il Cenacolo or L'Ultima Cena)


   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder